czwartek, 1 sierpnia 2013

moje czułości moje

JJ od zawsze cenił sobie niezależność. Oczywiście tyle jej otrzymywał, na ile można pozwolić niemowlakowi na wolność i swobodę. Bardziej, niż rodzice, ograniczały go jego możliwości ruchowe i werbalne. Teraz, gdy coraz sprawniej wszystko mu wychodzi i coraz więcej mówi, testuje świat w najlepsze. Idzie przed siebie, za rodzicami nawet się nie obejrzy, do auta koleżanki żobkowej wsiądzie, tylne siedzenie, przednie siedzenie i już za kierownicą siedzi i krzyczy "jedziemy", wszystkich na ulicy zaczepia, macha i woła: "cześć ciocia", "cześć jujek", do młodych mężczyzn "cześć dziadzia", do nastolatek "cześć dzidzia" (chyba musimy jeszcze nad sposobem podrywania popracować), w kościele na ołtarz pierwszy się pcha i "muzyczka gra?". Przed pierwszą ciążą powtarzałam, że pozwolę dzieciom na wolność i postaram się szanować ich granice i słowo NIE. Nie wypomnę w przyszłości: "nie chcesz? A ja tyle dla Ciebie zrobiłam i poświęciłam!". Kubuś ma dopiero dwa lata, a już przyszło mi się szarpać z uczuciami. Bo głaskać bym chciała go bardzo, tulić, całować, chrupać. A on odgania się, "ej!" ręką macha, fucha i stanowczo woła: moja stopa, moja noga, nie, nie, moja ręka, NIE! Patrzę w to jego pełne nie spojrzenie i myślę sobie: "nie chcesz? A ja dla Ciebie tyle zrobiłam i poświęciłam!"...



3 komentarze:

  1. Też mam taką potrzebę przytulania, a mój młodszy synek odgania mnie jak Twój Ciebie. Zresztą taki wiek, że szkoda mu czasu na zatrzymanie i przytulanie ;) Ale ja tam znalazłam receptę - jak już śpią te moje dwa żuki, przekładam młodszego na łóżko starszaka, sama kładę się między nimi i wtedy - się nagłaszczę, naprzytulam, napatrzę :D

    asta79

    www.asta79@blogspot.com "Byli sobie chłopcy ..."

    OdpowiedzUsuń
  2. Im starszy tym bardziej do świata należy a mniej do mamy :(

    OdpowiedzUsuń
  3. Moje Dziecię ma takie zapędy niezależne. Jednak potrafi się uwiesić na mojej nodze i tulić i całować :P

    OdpowiedzUsuń